Τον Ιανουάριο του 2012 «ξαφνικά» γέμισα με κόκκινα εξανθήματα – λουμπούνια, κυρίως στην περιοχή των χεριών. Αποφάσισα να αποταθώ στους «ειδικούς». Η διάγνωση με σοκάρισε. Έπασχα από σταφυλόκοκκο! Ξεκίνησα θεραπεία με 20 ορρούς πενικιλίνης, αλλά το πρόβλημα μου χειροτέρεψε. Συνεχείς επισκέψεις στους καλύτερους δερματολόγους της Κω και κατόπιν εφαρμογής διάφορων φραμακευτικών «κοκτέϊλς», με οδήγησαν στο απόλυτο αδιέξοδο. Κόντευα να τρελαθώ. Κανείς δεν μπορούσε να με βοηθήσει. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο Σπάρτακος στο μαγαζί για τα συνηθισμένα του ψώνια της εβδομάδος. Τον ρώτησα αν θα μπορούσε να με βοηθήσει. Μου απάντησε με ευθύτητα και ειλικρίνεια ότι ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ που θα μπορούσε να με γιατρέψει. Δεν τον πίστεψα και έτσι η οδύσσεια μου συνεχίστηκε για ακόμη 3 μήνες με επισκέψεις στους κορυφαίους δερματολόγους της Ρόδου και της Αθήνας. Μετά από 5 μήνες πρωτοφανής ταλαιπωρίας, αλλά και ανυπόφορων συμπτωμάτων και αφού κατανάλωσα 40 ενέσεις zinasef, 2 κουτιά zinadol, 3 κουτιά augmentin και αμέτρητες αντιβιώσεις και κορτιζονούχα παρασκευάσματα (χάπια και αλοιφές) αποφάσισα να εμπιστευτώ την υγεία μου στα χέρια του Σπάρτακου. Μέσα σε 2 μήνες με αυστηρή φρουτοφαγία και κατόπιν με προσεγμένη χορτοφαγική – αλκαλική διατροφή, επιτέλους ήμουνα και πάλι ΥΓΙΗΣ! Τι να πω; Η ευγνωμοσύνη μου είναι το λιγότερο που μπορώ να εκφράσω, για εσένα Σπάρτακε. Ο Θεός να σε ευλογεί… Σ’ ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, Ψυχάρα….