Αγαπητέ Σπάρτακε και Διονυσία,
Είστε ότι πιο ελπιδοφόρο! Έχω δει όλα τα βίντεο σου και τα ξαναβλέπω για τις τόσο σημαντικές αλήθειες για τη διατροφή. Χαίρομαι την κάθε ατάκα και την σοβαρή τοποθέτηση σας. Ήμουν διστακτικός στην αρχή, αλλά καθώς μου συνέβαιναν διάφορα επάνω στο σώμα, σας ανακάλυψα πριν κανένα χρόνο.
Στην ηλικία των 34 προς 35 είχα ενοχλήσεις, πότε πόνοι στην λεκάνη, μετά πόνοι στον πνεύμονα, δυσκοιλιότητα, πονοκέφαλοι, ατονίες, χρόνια κόπωση, κάτι σαν αναιμία… ψαχνόμουν δεξιά, αριστερά. Τελικά, όταν σας είχα βρει πρώτη φορά έβαλα σε εφαρμογή τον χυμό κόκκινου λάχανου μήλου.
Πέρασε ο καιρός και κάθε φορά κάποια άλλη ενόχληση έκανε την εμφάνιση της που συνεχώς τις απέδιδα στο στρες, αλλά κάποιες φορές πειθόμουν ότι έχω κάποια ασθένεια, οι εξετάσεις δεν έδειχναν ποτέ τίποτα.
Μόνο χαμηλό φολικό οξύ και ίσως ένα ανοσοποιητικό που τεμπελιάζει. Αλλά δεν μπορώ να το βάλω σε εγρήγορση να πάρει μπροστά να φύγει αυτή η υπερκούραση που μοιάζει με ασθένεια.
Μετά από ένα πονόδοντο με πιάνει νευραλγία στο κεφάλι και παρόλο την θεραπεία του, οι νευροπαθητικοί πόνοι επιμένουν που δε συγκρίνονται με κοινούς πονοκεφάλους.. Έκανα και μαγνητική εγκεφάλου, η οποία δεν έδειξε βλάβη. Επιμένουν οι πόνοι και τότε θυμάμαι «Σπάρτακο με θεραπεία ασθενειών» και λέω ας εφαρμόσω το μυστικό της γρήγορης πέψης, μου ακούγεται πολύ ουσιαστική η επεξήγηση, διότι όντως αν ισχύουν αυτά ο οργανισμός ξεκουράζεται συνολικά και δεν επιβαρύνει και τα άλλα συστήματα! Λες λέω; και ξεκινώ εναλλάξ με χυμούς σπανάκι και για φολικό οξύ και λέω ας φτιάξω και πατζαροχυμούς! και ας γυμνάζομαι και 20 λεπτά τη μέρα. Σε 7 μέρες έφυγαν οι πόνοι… ένοιωσα πιο νέος, όπως εκεί στα 18 μια καθαρότητα… δεν ξέρω αλλά υπάρχει μεγάλη αλήθεια στην κυτταρική θρέψη! Τώρα πλέον έχω κόψει και το γάλα, ψωμί, μακαρόνια, τα τηγανητά τα έχω κόψει εδώ και 2 χρόνια και νοιώθω πιο ενέργεια από ποτέ! Δεν έχω ενοχλήσεις σε στομάχι τύπου φουσκώματα..και κυρίως αυτή η πίστη του Σπάρτακου σαν ενός γνήσιου ανθρώπου μου με έπεισε πολύ γρήγορα, αλλά κυρίως μου έκανε εντύπωση πως έφυγαν αυτές οι νευραλγίες και σιγά μην έπαιρνα τα παλιοφάρμακα των φαρμακευτικών… πονούσα για τρεις μήνες, κάθε μέρα και το αντίδοτο του πόνου ήρθε με την αλλαγή τροφής. Ήταν τόσο απλό, αλλά τόσο δύσκολο να κατανοήσεις.
Δείχνει πόσο την έχουμε πατήσει, πόσο ψέμα έχουμε φάει και βεβαίως νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα, δεν ξέρουμε πως να τρώμε και πόσο και τι και μετά θέλουμε να ζούμε με γέλιο και χαρά σε ένα περιβάλλον μεταλλαγμένο!
Καλή δύναμη σε όλους και συνέχισε Σπάρτακε… είσαι από τις λίγες αληθινές φωνές στον χώρο της υγείας !