Σε όλους αρέσουν τα μανταρίνια. Όλοι τρελαίνονται για ένα φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι. Το λεμόνι έχει καθιερωθεί ως το πρωινό ρόφημα αποτοξίνωσης από χιλιάδες Έλληνες, που γνώρισαν μέσα από το spartacus.gr το κλασσικό, πλέον, “υδρόμελο”. Τι γίνεται, όμως, με το καταφρονημένο και παρεξηγημένο ξάδερφο του πορτοκαλιού; Αναφέρομαι, φυσικά, στο υπέροχο γκρέιπφρουτ και στις θαυματουργές ιδιότητές του, που, δυστυχώς, λίγοι άνθρωποι απολαμβάνουν.
Λίγα λόγια, πολύ ουσία
«Το γκρέιπφρουτ είναι πικρό» ακούω πολύ συχνά. Όχι, δεν είναι πικρό. Απλώς, συλλέγεται άγουρο από τους βιαστικούς κερδοσκόπους παραγωγούς. Το γκρέιπφρουτ, όπως και όλα τα φρούτα που ανήκουν στην οικογένεια των εσπεριδοειδών (μανταρίνια, λεμόνια, λάϊμ, πορτοκάλια, κουμκουάτ, φράπες, περγαμόντα), ωριμάζει απόλυτα μόνο πάνω στα δέντρα. Οι πιο γλυκές και, συνεπώς, οι πιο ωφέλιμες ποικιλίες είναι αυτές που συλλέγονται από τα τέλη Φεβρουαρίου και, κυρίως, τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο.
Προσωπικά, δεν τρώω πορτοκάλια και γκρέιπφρουτ σχεδόν ποτέ πριν από το μήνα Μάρτιο. Αυτή την περίοδο τα γκρέιπφρουτ «κολλάνε» στο χέρι και είναι πάρα πολύ γλυκά, ένδειξη ότι είναι super αλκαλικά και πεντανόστιμα.
Τα γκρέιπφρουτ έχουν καταπληκτικές ιδιότητες, οι οποίες ξεπερνάνε αυτές του πορτοκαλιού. Αρκεί να τρώγονται ώριμα και πάντα την κατάλληλη ώρα και με σωστό τρόπο.
Αυτό που χαρακτηρίζει το γκρέιπφρουτ είναι η μεγάλη περιεκτικότητα του σε σαλικυλικό οξύ. Το σαλικυλικό οξύ είναι το κύριο δραστικό συστατικό της ασπιρίνης και, εάν, ήδη, στο μυαλό σας έχετε κάνει τις απαραίτητες συνάψεις και συσχετίσεις, αντιλαμβάνεστε ότι το γκρέιπφρουτ είναι «φάρμακο» παυσίπονο, αντιφλεγμονώδες, αντιπυρετικό και κατάλληλο για καταρροή, γρίπη και ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος.
Το γκρέιπφρουτ μπορεί να αποβάλλει την περίσσεια και βλαβερή βλέννα, μέσω των απεκκριτικών οργάνων, και μπορεί να ανακουφίσει άμεσα άσθμα, βρογχικά, κρυολογήματα, κόπωση και ανυπόφορους πόνους αρθρώσεων.
Έχει ισχυρή διουρητική δράση και σαν “σαπούνι” μπορεί να καθαρίσει πολύ αποτελεσματικά τις πρησμένες και φλεγμονώδεις αρθρώσεις όσων πάσχουν από τις παθήσεις των αρθριτικών.
Το γκρέιπφρουτ περιέχει το ένζυμο βρωμελαΐνη και μπορεί να αντικαταστήσει τη χρήση του εξωτικού και πανάκριβου ανανά.
Πώς τρώγεται
Όσο ενθαρρυντικά, όμως, και να ακούγονται τα προηγούμενα γραφόμενά μου, σίγουρα δεν είναι και ιδιαίτερα πρακτικά. Λίγοι άνθρωποι μπορούν να απολαύσουν ένα γκρέιπφρουτ στην πρωτογενή του μορφή. Προτείνω, λοιπόν, να αποχυμώνετε 1 – 2 γκρέιπφρουτ καθημερινά μέσα στον απογευματινό σας ή στο βραδινό σας χυμό. Συνδυάζεται πολύ καλά με παντζάρι ή καρότο, ακόμη και με χυμό αγγούρι ή ρόδι. Ο χυμός γκρέιπφρουτ έχει μια ήπια κατευναστική και ηρεμιστική δράση και τον συνταγογραφώ συχνά ως φυσικό αγχολυτικό ή κατά της αϋπνίας.
Το κόκκινο γκρέιπφρουτ έχει ακόμη περισσότερες ιδιότητες και συστατικά, όπως το λυκοπένιο και τα βιοφλαβονοειδή. Συνήθως, είναι πιο γλυκιά ποικιλία.
Το γκρέιπφρουτ μπορεί να συνοδεύσει ξηρούς καρπούς, σπόρους, γαλακτοκομικά προϊόντα και πιάτα με κρεατικά (μόνο για όσους τα καταναλώνουν), καθώς διαθέτει ένζυμα με ισχυρή πρωτεολυτική δράση, τα οποία βοηθάνε στην καλύτερη πέψη και αφομοίωση των πρωτεϊνών.
Για να ωφεληθείτε, όμως, στο μέγιστο βαθμό από το θαυματουργό αυτό φρούτο, δεν αρκεί μόνο να πίνετε το χυμό του ή να λαμβάνετε το εκχύλισμα των σπόρων του ως αντιβακτηριδιακή προστασία, αλλά χρειάζεται και μια ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας, με μια υιοθέτηση ανάλογου τρόπου διατροφής και ενός νέου μόνιμου τρόπου ζωής.
Πώς να επιλέγεις ώριμα γκρέιπφρουτ
Ώριμα γκρέιπφρουτ, πριν από το Μάρτιο, δύσκολο έως αδύνατο να βρεις στην αγορά. Τα ώριμα γκρέιπφρουτ έχουν σκληρή σάρκα, είναι βαριά στο χέρι, είναι γεμάτα από ζουμί και, κυρίως, μυρίζουν πολύ έντονα. Το βασικότερο κριτήριο επιλογής, όμως, είναι πάντα το χρώμα τους. Γκρέιπφρουτ κίτρινα σαν το λεμόνι ή γκρέιπφρουτ με αποχρώσεις του πράσινου είναι πάντα άγουρα και ακατάλληλα για κατανάλωση. Να επιλέγετε αυτά που έχουν σκούρο κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο χρώμα και, κυρίως, αυτά που έχουν “ψηθεί” από τον ήλιο.
Το “ψήσιμο” είναι χαρακτηριστικό φαινόμενο ωρίμανσης των γκρέιπφρουτ, το οποίο εκδηλώνεται με διάσπαρτα καφετιά σημαδάκια σα φακίδες. Γκρέιπφρουτ με φακίδες είναι πραγματικά γλυκά σα μέλι.
Ποτέ, λοιπόν, άγουρα γκρέιπφρουτ.
Η οξύτητα των άγουρων φρούτων τοξινώνει το αίμα και τη λέμφο και, όταν λαμβάνονται σε μορφή χυμού, καταστρέφουν το σμάλτο και την αδαμαντίνη των δοντιών.
Εμπρός, λοιπόν! Έχουμε, ήδη, μπει στο μήνα Μάρτιο και είναι καιρός να πίνεις καθημερινά στην υγειά σου ένα ποτήρι φρεσκοστυμμένο χυμό γκρέιπφρουτ.
Σπάρτακος ο Εκπαιδευτής!
