Οι Άγιοι Πατέρες παρέδωσαν εις όλους μας τούτον τον σκοπόν, ν’ αποφεύγωμεν και ν’ αποστρεφώμεθα την χορτασίαν της κοιλίας. Ευρήκαν την καθημερινήν εγκράτειαν πολύ ωφέλιμον και συμβαλομένην είς την καθαρότητα… Παρέδωσαν είς όλους ένα όρον εγκράτειας: να μη απατώμεθα από την κοιλίαν, που ζητεί την χορτασίαν, ούτε να παρασυρώμεθα από την ηδονήν του λάρυγγος. Διότι δεν είναι μόνον η διαφορά της ποιότητος της τροφής, αλλά και η ποσότης αυτής, που τείνει ν’ ανάπτη τα πεπυρωμένα βέλη της πορνείας. Απ’ οποιανδήποτε τροφήν και αν γεμίση η κοιλία, γεννά το σπέρμα της ασωτίας.
***
Η νηστεία δεν έχει θεσπισθή μόνον δια την δουλαγωγίαν του σώματος, αλλά και διά την νήψιν του νού, δια να μη σκοτισθή η προσοχή του νού από την πολλήν τροφήν και χάση την δύναμίν της να μας φυλάττει από ακαθάρτους και ματαίους λογισμούς.
***
Η εγκράτεια και η νηστεία κατορθώνουν εξαιρέτως, δια της σωφροσύνης, την μερικήν καθαρότητα της ψυχής. Διότι είναι αδύνατον ένας που έχει γεμάτην την κοιλίαν του να πολεμήση κατά διάνοιαν με τον δαίμονα της πορνείας. Συνεπώς, ο πρώτος μας αγών πρέπει να είναι να εξουσιάζωμεν την κοιλίαν μας και να δουλαγωγούμεν το σώμα μας. Τούτο επιτυγχάνεται, όχι μόνον διά της νηστείας, αλλά και διά της αγρυπνίας, των σωματικών κόπων της αναγνώσεως (ιερών συγγραμάτων), και με το να συνάγωμεν την καρδίαν μας είς τον φόβον της κολάσεως και τον πόθον της βασιλείας των ουρανών.
Κασσιανός ο Ρωμαίος
