Οι κανόνες του να είσαι άνθρωπος

1. Θα έχεις σώμα. Μπορεί να σου αρέσει ή να το απεχθάνεσαι, ωστόσο θα είναι δικό σου για όλη την περίοδο της ζωής σου. 2. Θα πάρεις μαθήματα. Είσαι γραμμένος σε μια υποχρεωτικής και πλήρους φοίτησης σχολή που λέγεται Ζωή. Κάθε μέρα στη σχολή αυτή έχεις την ευκαιρία να πάρεις διάφορα μαθήματα. Τα μαθήματα μπορεί…

“ΕΓΩ! Αυτός ο άγνωστος”

Εύχομαι, για μια στιγμή και μόνο, να είχα τη δυνατότητα να κρατήσω στα χέρια μου το μαγικό λυχνάρι του Αλαντίν. Αφού το περιεργαζόμουν για λίγα λεπτά, στη συνέχεια και με πολύ λαχτάρα θα το έτριβα με παιδικό ενθουσιασμό, ευχόμενος ΜΟΝΟ το εξής: «Να θελήσεις κάποια στιγμή στη ζωή σου, να αφ – υπνιστείς». Τίποτα άλλο.…

Πως να ανακαλύψεις το νόημα της ζωής…

– Θα ‘θελα Δάσκαλε, να μάθω τα μυστικά της ζωής και του σύμπαντος! Η πραγματική γνώση παιδί μου, δεν μεταδίδεται. Μπορώ μόνο να σου δείξω τον δρόμο, οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου, θα πρέπει να είναι δική σου “κατάκτηση”. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να περιχαρακώνεται από κάθε είδους δόγματα και φανατισμούς. Μην πιστεύεις αυτούς…

“Το σύνδρομο ΔΕΝ”

Η Ελλάδα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011, φιλοξενεί προσωρινά περίπου 11.000.000 ψυχές, εγκλωβισμένες σε υλικά σώματα. Με βάση την εμπειρία μου και τις πληροφορίες μου, το ποσοστό των Ελλήνων που γυμνάζεται συστηματικά (3 – 5 φορές/ εβδομάδα), είναι μικρότερο του 10%. Τα στατιστικά των γυμναστηρίων, μιλούν για περίπου 3%. Έτσι, με βάση τα…

Το 2015 Θα είναι η Χρονιά σου

Άλλη μια χρονιά «μας αφήνει χρόνους». Βρίσκεσαι και πάλι σε γιορτινό τραπέζι, συντροφιά με την αγαπημένη σου οικογένεια. Παρέα με φίλους και αγαπημένους συγγενείς. Τρώτε, πίνετε, συζητάτε, αστειεύεστε, γελάτε. Χαλαρώνετε, διασκεδάζετε, χορεύετε. Άλλη μια χρονιά τελείωσε. Ήρθε το 2015! Είμαι σίγουρος ότι έκανες τον απολογισμό σου. Ή μήπως όχι; «Τι εννοείς Σπάρτακε… απολογισμό;» «Εννοώ να…

Ένας Γέρος

Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος σκυμμένος στο τραπέζι κάθετ΄ ένας γέρος με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά. Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια που είχε και δύναμι, και λόγο, κι’ εμορφιά. Ξέρει που γέρασε πολύ το νοιώθει, το κυττάζει. Κι’ εν τούτοις ο καιρός που…