Τα παρακάτω λόγια γράφτηκαν στον τάφο ενός Αγγλικανού Επισκόπου, στις κρύπτες του Αββαείου του Ουέστμινστερ:
Όταν ήμουν νέος κι ελεύθερος
κι η φαντασία μου δεν είχε όρια,
ονειρευόμουν ν’ αλλάξω τον κόσμο.
Καθώς μεγάλωνα κάπως
κι αποκτούσα περισσότερη γνώση,
ανακάλυψα πως ο κόσμος δεν αλλάζει,
έτσι περιόρισα κάπως το στόχο μου
κι αποφάσισα να αλλάξω μόνο την πατρίδα μου.
Αλλά κι αυτή φαινόταν αμετακίνητη.
Φτάνοντας στη δύση της ζωής μου,
σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια,
αρκέστηκα στην προσπάθεια
να σώσω μόνο την οικογένεια μου,
αυτούς που ήταν πιο κοντά μου
αλλά, δυστυχώς, δεν ήθελαν ούτε ν’ ακούσουν.
Και τώρα ξαπλωμένος καθώς είμαι
στο κρεβάτι του θανάτου,
ξαφνικά συνειδητοποιώ:
αν άλλαζα πρώτα μόνο τον εαυτό μου,
θα άλλαζα και την οικογένεια μου
με το παράδειγμα μου.
Με τη δική τους έμπνευση και ενθάρρυνση, ίσως κατάφερνα τότε να κάνω καλύτερη τη χώρα μου, και, ποιος ξέρεις, ίσως άλλαζα ακόμα και τον κόσμο.
Ανώνυμος
Τίτλος Βιβλίου: Βάλσαμο για την Ψυχή, Εκδόσεις: Διόπτρα