Το σίγουρο είναι ότι αυτό που θα γράψω δεν θα είναι αρκετό για να περιγράψω ότι έχουμε ζήσει από τη μέρα που σε γνώρισα μέχρι και σήμερα. Από εκεί και μετά όλα όσα έγιναν ήταν ένα κύμα γνώσεων, στο οποίο δεν ήμουνα έτοιμος να κολυμπήσω και εσύ με βοήθησες να το πάρω. Πάντα υπομονετικός με αυτούς που σε χρειάζονται, πάντα με το διαφορετικό σου χιούμορ, πάντα ανοιχτός για να δώσεις μια καινούργια αγκαλιά, πάντα ζώντας 100% την κάθε μέρα. Έτσι μας μετέδωσες σε εμένα και στην οικογένεια μου. Μας έδειξες την πλευρά που λίγοι έχουν το θάρρος να μας την πούνε. Κάθε μέρα που σε συναντάμε είναι σαν να σε γνωρίζουμε για πρώτη φορά και αυτό, θα το έκρινα σαν μοναδικό. Ποτέ δεν περίμενα να μπορέσω να ελέγξω την υγεία μου και τώρα ξέρω πως όλα είναι στα χέρια μας. Το καλύτερο έγινε όταν μια μέρα ξύπνησα, βγήκα στο μπαλκόνι και είδα το υπέροχο φως του ήλιου μας, που μας χαΪδεύει, να αφήσεις τον γρήγορο αέρα να σε αγγίξει, να τυλιχτείς σε αυτό το μαγικό πράγμα που ονομάζουμε νερό, και να βλέπεις για πρώτη φορά στην ζωή τα δέντρα και τα ζώα, καταλαβαίνοντας ποιος είναι ο ρόλος τους. Νιώθω ότι γεννήθηκα πάλι, επίσης ότι ποτέ δεν είχα αναπνεύσει, ότι ποτέ δεν είχα τρέξει και ότι ποτέ δεν είχα αγαπήσει. Αλλά σε βρήκαμε και μας βρήκες. Σε ευχαριστώ που μας έδειξες πόσο απλή και καταπληκτική είναι η ζωή!!!