ΦΩΤΙΣΗ: ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
ΦΩΤΙΣΗ: Άνοιγμα μιας πόρτας, ένα δώρο της θείας χάρης που οδηγεί στην πνευματική αναθεώρηση.
Αντί να ταυτιζόμαστε με τον προσωρινό, τον συλλογικό ψευδή εαυτό που ονομάζεται εγώ, μετατοπίζουμε την ταυτότητα μας στον αιώνιο Εαυτό. Ο Εαυτός είναι μόνιμη κατάσταση.
Η διαδικασία αντιμετώπισης των ψευδών προσωπικοτήτων μοιάζει με το ξεφλούδισμα του κρεμμυδιού. Βγάζεις το πρώτο φλούδι και νιώθεις πολύ καλύτερα γιατί το εσωτερικό φως και η ζωτικότητα του Εαυτού σε διαπερνούν τώρα πιο εύκολα. Συνηθίζεις να λειτουργείς σε αυτό το αυξημένο επίπεδο ενέργειας και διόρασης και μετά, όπως είναι αναμενόμενο, σκοντάφτεις σε μια άλλη διάσταση της σκιάς σου. Για ένα διάστημα νιώθεις πάλι άσχημα καθώς περνάς από τη διεργασία αναγνώρισης και μεταβολής άλλης μιας ψευδούς προσωπικότητας. Όσο βαθύτερα φτάνεις στο κρεμμύδι, τόσο μεγαλύτερος σκιώδεις δράκους συναντάς, γιατί έχεις την ενέργεια και τη διορατικότητα να τους βλέπεις, να τους μεταβάλλεις και να συνεχίζεις την πορεία σου. Σε αυτή τη διαδικασία «ξεφλουδίσματος», οι άνθρωποι περνούν μια φοβερά δύσκολη περίοδο όταν αποκαλύπτουν κάποια από τα σκοτεινότερα σκιώδη μυστικά τους. Σε αυτή την περίοδο είναι σύνηθες φαινόμενο να χάνουν την πίστη στον Εαυτό τους και το ταξίδι, και να νιώθουν απελπιστικά φοβισμένοι και μόνοι.
Η δύσκολη αυτή περίοδος ονομάζεται σκοτεινή νύχτα της ψυχής. Είναι ο θάνατος ενός μεγάλου σκιώδους δράκου. Η επιτυχής ολοκλήρωση οδηγεί σε μια αναγέννηση που φέρνει το άτομο πολύ κοντά στον Εαυτό ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε μια μόνιμη κατάσταση φώτισης.
Όταν σπαράζεται η καρδιά από τον πόνο, όταν ατονούν ή καταρρίπτονται οι ψυχολογικές άμυνες που μας κρατούν δέσμιους της σκιάς μας τότε, αν δούμε καθαρά τη σκιά, η ψευδαίσθηση του «τέλειου» ψευδούς εαυτού καταρρέει ξαφνικά και πέφτει το προσωπείο με το οποίο ταυτιζόμαστε λανθασμένα. Έχουμε πλέον το θάνατο του εγώ μας. Αν καταφέρουμε να αντέξουμε αυτή την πικρία, τότε το φως του Εαυτού θα λάμψει πιο δυνατά και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος θα γίνει πιο έντονη. Αυτοί οι ελάχιστοι που μένουν εστιασμένοι στον Εαυτό, όπως ο ραβίνος Εϊζίκ, χωρίς να αναδομήσουν νέα φίλτρα του εγώ, γνωρίζουν τη μόνιμη φώτιση ή αυτοπραγμάτωση.
Borysenko, J. (2003), Ξεπέρασε την ενοχή & γέμισε με Αγάπη
