Συμπόνια = συν – πάσχω, μοιράζομαι εθελοντικά την εμπειρία – τον πόνο, το πάθος – του άλλου ανθρώπου.
Σε κάποια φάση συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε δύο αλλά ένας.
Ο άνθρωπος αναζητούσε πάντα τρόπους να κατανοήσει τη δυστυχία και, ει δυνατόν, να την αποφύγει. Ωστόσο δεν μπορούμε. Η αρρώστια, τα γηρατειά κι ο θάνατος είναι μέσα στη φύση της ζωής.
Ο Βούδας μίλησε για τις τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες, πρώτη εκ των οποίων είναι ότι ο πόνος είναι ένα οικουμενικό γεγονός της ανθρώπινης ζωής. Οι άλλοι τρεις Ευγενείς Αλήθειες αφορούν τα αίτια του ανθρώπινου πόνου, την ανακούφιση του και την οκταπλή πνευματική οδό του ηθελημένου συνειδητού τρόπου ζωής που οδηγεί πέρα από τον πόνο.
Όταν ζητήθηκε από τον Χριστό να συνοψίσει την πνευματική ζωή, η απάντηση του ήταν: Πρώτα πρέπει να αγαπάμε τον Θεό (να κατανοούμε τη βάση της ύπαρξης μας) και μετά τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Αυτό είναι το ιδανικό της αγάπης, της συμπάσχουσας αγάπης.
Όταν μοιραζόμαστε τον πόνο του άλλου, συμμετέχουμε σε ένα μυστήριο όπου ο πόνος μεταβάλλεται σε αγάπη.
Borysenko, J. (2003), Ξεπέρασε την ενοχή & γέμισε με Αγάπη
